Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
Δίλημμα το αχταρμίζον...
Αφού λοιπόν το φερε η μοίρα και ο...πολιτικός βίος των σοσιαλιστών της εποχής μας, θα ήταν κρίμα κι άδικο, παράξενο μεγάλο, να μην αναφέρουμε εδώ κάποια διλήμματα που δεν έχουν κοσμίσει ακόμα τις σελίδες των κομματικών λόγων.
*Κιθαρίστας ή ντράμερ;
Ήταν αδύνατον να μην μας έρθει στο μυαλό το παλιό άσμα του Γιοκαρίνη.Ο Γιοκαρίνης βέβαια δεν έκατσε να σκάσει ο άνθρωπος γιατί αποφάσισε να μάθει ..πιάνο, αλλά μας άφησε το δίλημμα αμανάτι!
*Λωζάνη ή Κοζάνη;
Εξαιρετικό κομμάτι απο τη συλλογή του Μιχάλη Βιολάρη. O Κακουλίδης που έγραψε τους στίχους, δεν προβληματίστηκε και πολύ: "Τι Λωζάνη, τι Κοζάνη, χιόνια η μια και χιόνια η άλλη" !
Και μέσα στο απόλυτο λευκό συγχώνευσε τις δύο πόλεις και έδωσε τους στίχους στον Κριμιζάκη να τους ντύσει με νότες για να μην ξεπαγιάσουν στο λωζανοκοζανίτικο ψύχος!
*Βουνό ή θάλασσα;
Ο αιώνιος καυγάς των ζευγαριών στις καλοκαιρινές διακοπές! Ζόρικα τα πράγματα. Αλλά επειδή δεν είμαστε τίποτα αγενείς και μπανιστηρτζήδες, δεν θέλουμε να σας αποκαλύψουμε διαλόγους και τερτίπια που λέγονται και γίνονται σε κρεβατοκάμαρες προκειμένου το δίλημμα να πάψει να υφίσταται!
*Παπάς-παπάς ή ζευγάς-ζευγάς;
Ενα δίλημμα που μπορεί να κολάσει ιερωμένο και δη μοναχό! Σε ελεύθερη μετάφραση: "Να κάτσω στο κελί μου και να προσεύχομαι ή να κάνω καμιά μπίζνα με τους κοσμικούς;"
Εντάξει, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που δεν έχουν τέτοιο δίλημμα, άλλοι όμως επειδή σκέφτονται πως το πολύ το "Κύριε Ελέησον το βαριέται κι ο παπάς", προτιμούν τις μπίζνες , με προτίμηση τις offshore ή άλλες, πιο ειδεχθείς ασχολίες. Διότι με το "ζευγάς", αβγατίζει το πράγμα, με το "παπάς", μέχρι που να πας;
* Αθώος ή ένοχος;
Εδω το τοπίο είναι ξεκάθαρο! Απλά, κλείνει η Βουλή!
* Ελευθερία ή Θάνατος;
Εδω το πράγμα δυσκολεύει...αν δεν έχεις ελευθερία είσαι νεκρός ούτως ή άλλως. Οπότε το δίλημα υπάρχει μέχρι να πάρουμε την τελική μας απόφαση. Ποιά θα είναι αυτή; Οι συνθήκες και οι εποχές έχουν τον τρόπο τους ...
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι πως παρ' ολα τα διλήμματα, οι άνθρωποι μάθαμε να "έχουμε όλα σε ενα".
Έτσι μπορούμε να πάμε στο βουνό και να τα κάνουμε θάλασσα ή να πάμε στη θάλασσα και να μας φανεί βουνό, να νιώθουμε αθώοι μέσα στην ενοχή μας και νεκροί μες την Ελευθερία μας, να έχουμε σοσιαλισμό, ενω κυριαρχεί η βαρβαρότητα και να βουλιάζουμε ενω αλλάζουμε!
Όταν νιώθεις πως γύρω σου κυριαρχεί κάτι τέτοιο, τότε βρίσκεσαι στη Ελλάδα και η Θεωρία των Υπερχορδών έχει πάψει να είναι πια θεωρία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Να συνδράμω;
ΑπάντησηΔιαγραφή*ολα ή τίποτα
*to be or not to be
* (ή) ταν ή επι τας
(το τελευταίο με σπαρτιάτικη προφορά)
τσαλαπετεινέ, σ' ευχαριστούμε για τη συνδρομή σου:-)
ΑπάντησηΔιαγραφή*Όλα ή τίποτα: ενα συχνό δίλημμα που απασχολεί την εφορία. Κι αφού το σκεφτεί λιγάκι αποφασίζει να κάνει και τα δυο με...επιλεκτική διάθεση. Τα παίρνει "όλα" απο τους πολλούς και μη έχοντες και αφήνει τους έχοντες και κατέχοντες να δώσουν το "κατι τι τους", το οποίο ισοδυναμεί με το "τίποτα" μπροστά σ' αυτά που έχουν.
*To be or not to be:Δίλημμα υπαρξιακό και διαχρονικό.Μερικοί απο μας αποφασίζουν πως δεν αξίζει να ζεις σ' αυτόν εδω τον κόσμο και "την κάνουν" οικειοθελώς! Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως πρέπει να παλέψεις, όπως κι αν έρθουν τα πράγματα, γιατί η ζωή είναι πάντα ωραία κι ας τα 'χει με άλλον!
Το θέμα είναι πως το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων μπερδεύεται τόσο πολύ με το συγκεκριμένο δίλημμα που πέφτει σε κατάσταση "ζόμπι"! Νεκροζώντανοι λοιπόν και όλα καλά! (;)
* (Ή)ταν ή επι τάς:Αν ήταν απλώς ενα τραγούδι του Διονύση Τσακνή και οχι μια προτροπή που βγαίνει απο το στόμα της Σπαρτιάτισας μάνας,το δίλημμά μας θα ήταν απλώς "θέμα γούστου".
Η Σπαρτιάτισα όταν ξεστόμιζε αυτή τη φράση ένιωθε πως κάνει το χρέος της στην πατρίδα. Το "μπαλάκι" όμως το πέταγε στο παιδάκι της που πήγαινε στον πόλεμο, το οποίο είχε γλιτώσει απο τον Καιάδα και ήταν σκληραγωγημένο.
Στην σημερινή κοινωνία επισήμως Καιάδας δεν υπάρχει, υπάρχει όμως "καιάδεια συμπεριφορά".
Πολλές μαμάδες(και μπαμπάδες) βγάζουν τα απωθημένα τους στα παιδάκια τους.
"Διάβασε για να περάσεις","κάνε δημόσιες σχέσεις", "τρύπωσε όπου μπορείς", "ο θάνατός του η ζωή σου" και άλλα τέτοια πανέμορφα και τρυφερά. Το "μπαλάκι" όπως και στην αρχαιότητα το έχει πάλι ο ετοιμοπόλεμος νέος:
Να του ρίξει μια να σπάσει, του κόσμου αυτού του γυάλινου και να βρεί την άκρη μόνος του ή να "συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις" και να τα κάνει όλα όπως πρέπει, για να συμφωνεί και η μανούλα και η κοινωνία;
Χοντρό Πακέτο!
Αν "ταν": Τιμές δόξα, φράγκα, υστεροφημία, κάμερες, συνεντεύξεις, αγάπες, λουλούδια κλπ.
Αν "επί τας": Αφού δεν συμβιβάστηκες, καλά να πάθεις! Που νομίζεις οτι ζείς; Νομίζεις πως είσαι ικανός ν' αλλάξεις το κόσμο;
"Άχ μωρέ,παιδί είσαι εσύ; Κοίτα την κόρη κυρίας Κούλας, που μπήκε στο υπουργείο, παντρεύτηκε, νοικοκυρεύτηκε, έφτιαξε σπίτι,γιατί Θεέ μου, μάνα δεν είμαι και γω, στα όπα-όπα το μεγάλωσα και κοίτα πως μου το ξεπληρώνει κλαψ, λυγμ " κλπ
Κι ανάλογα με τον χαρακτήρα...διαλέγεις και παίρνεις, συμβιβάζεσαι και φυτοζωείς ή απομακρύνεσαι και ζείς κι όπου σε βγάλει.
Το συγκεκριμένο δίλημμα είναι και δόλωμα μαζί.
Ή τσιμπάς ή την κοπανάς! Φτού ξελευθερία!
Αυτή είναι πλήρης απάντηση!Με καλύψατε πλήρως!Επιλέγω Όλα, to be...το τρίτο το σκέφτομαι ακόμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσαλαπετεινέ, καλημέρα, καλή εβδομάδα και καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τρίτο δίλημμα είναι θέμα χαρακτήρα...
καλή συνέχεια:-)