Προτείνουμε....

Σας προτείνουμε να διαβάσετε το ολοκαίνουργιο βιβλίο του Αλέξη Γκλαβά - μόλις κυκλοφόρησε- απο τις εκδόσεις Νεφέλη με τίτλο "Πυρίμαχον Σκεύος".

Τον Αλέξη Γκλαβά τον έχετε ακούσει και απο τα μικρόφωνα του 105,5 στο Κόκκινο, σε μουσικά αφιερώματα.

Το βιβλίο του "Πυρίμαχον Σκεύος", διαβάζεται με όλες τις αισθήσεις...κι αυτό γιατί καταφέρνει κάτι απλό και δύσκολο συνάμα...καταφέρνει να τις αφυπνίσει!

Καλή ανάγνωση!

Πυρίμαχον Σκεύος-Αλέξης Γκλαβάς.

Δεκατέσσερις ιστορίες.

Ιστορίες μικρές, ιστορίες μεγαλύτερες, ιστορίες ακόμα πιο μεγάλες. Ιστορίες για τον
έρωτα και τον θάνατο, δηλαδή μονοθεματικές, μια και «ο έρωτας κι ο θάνατος ίδια
σπαθιά κρατούνε». Ιστορίες για «ανώνυμους» απλούς ανθρώπους, τον Γιώργο, την
Ελένη, τον Θοδωρή, τον Κωστή, την Κατερίνα, τον Γρηγόρη… Ανθρώπους της διπλανής
πόρτας, ανθρώπους της καθημερινότητας, της ζωής, ανθρώπους οικείους, που όμως
είναι αυτοί που αποτελούν το «άλας της γης».

Ιστορίες για δασκάλους και σκύλους, γιαηθοποιούς και σκηνοθέτες, για δικηγόρους και μουσικούς, για τελειωμένους έρωτες και ατελείωτες αγάπες.

Ιστορίες κομματάκι παλιομοδίτικες, που όμως κουβαλούν μαζί τους το άρωμα της παλιάς κασέλας, που μέσα της οι γιαγιάδες στοίβαζαν τα λινά και τ’ασπρόρουχα με κλαράκια λεβάντας και πότιζε το ξύλο της προκαλώντας συναγερμό σ’όλες εκείνες τις απολήξεις των νευρικών μας κυττάρων στον ρινικό βλεννογόνο… Με μόνο το άνοιγμά της.

Και μαζί τους, μια σειρά από κλικ μιας φωτογραφικής μηχανής, ένα φλας που άστραψε
και φώτισε μία και μοναδική εικόνα κι αυτή στοίχειωσε για μια στιγμή τη μνήμη και
εξακολουθεί να παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου. Κι ανάμεσά τους η
μουσική. Να αιωρείται πανταχού παρούσα, παντεπόπτρια και παντοδύναμη.


Ο Αλέξης Γκλαβάς γεννήθηκε στην Πάτρα τις μέρες που ο προηγούμενος αιώνας ισορροπούσε στο ψηλότερο σημείο του (30 Οκτώβρη 1950)

Περάτωσε τας «εγκυκλίους σπουδάς» στη γενέτειρα πόλη, υπηρέτησε τη μητέρα πατρίδα (21μήνες σύνορα) και επέστρεψε για να ενταχθεί στις παραγωγικές και φορολογούμενες δυνάμεις της χώρας.
Ασχολήθηκε παράλληλα με το θέατρο συμμετέχοντας σε θεατρικές ομάδες της πόλης (Καλλιτεχνικό Εργαστήρι, Εταιρεία Θεάτρου& Τέχνης, Ομάδα Πρόταση κ.ά.), με τη φωτογραφία και τη μουσική (παίζει θαυμάσια πικ απ, μαγνητόφωνο και cd player, εσχάτως δε και Η.Υ.).

Φωτογραφίες του έχουν φιλοξενηθεί στα βιβλία Σάββατα δίχως μύθο του Κώστα Λογαρά (εκδ. Ρόπτρον) και Μακεδονία της Λουκίας Θεοδώρου (εκδ. Καλειδοσκόπιο), στα περιοδικά ΦΩΤΟγράφος (portfolio «Πατρινό Καρναβάλι»), Κορφές (1ο βραβείο Πανελλήνιου διαγωνισμού φύσης), Μετρό (έπαινος στον Πανελλήνιο διαγωνισμό του περιοδικού). Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Αντί, Ερευνητές και Έλατος, όπου δημοσίευσε κείμενα και φωτογραφίες.

Άρθρα και σχόλιά τουέχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά της Πάτρας, ενώ συνεργάστηκε και με ραδιοφωνικούς σταθμούς της πόλης σε μουσικές εκπομπές και εκπομπές λόγου καθώς και με τους «902 Αριστερά στα FM», «Μελωδία FM» και «Στο Κόκκινο 105,5».

Στα γεράματα (1996-2000) φοίτησε αξιοπρεπώς και στη σχολή θεατρικών σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών.
Έχει εκδοθεί άπαξ με κάτι σαν ποίηση (Σπαράγματα, Αχαϊκές εκδόσεις 1994). Το Πυρίμαχον σκεύος είναι η πρώτη του απόπειρα στην πεζογραφία.