Δύσκολο πράγμα η αναμονή.
Ακόμα πιο δύσκολη, η αναμονή που κρύβει μέσα της μια υποψία ελπίδας που ξεφυτρώνει στα καλά καθούμενα-τάχα μου τάχα μου για να σε γλυκάνει- και στο τέλος καταλήγει σκέτο δηλητήριο .
Ξυπνάς και κοιμάσαι μ' αυτήν την αίσθηση και στο τέλος ανακαλύπτεις, πως πέρασαν μήνες κι ακόμα στην αναμονή βρίσκεσαι.
Κι ένω η -γνωστή- ελπίδα δεν θέλει να σ' αφήσει ήσυχη, στο τέλος σ' εγκαταλείπει η διάθεση για αναμονή.
Το παιχνιδάκι συνεχίζεται....αρχίζεις να σκέφτεσαι, τι έκανες σωστά, τι δεν έκανες, τι έπρεπε ακόμα να κάνεις,αναρωτιέσαι, "ρε μήπως κάποιος με δουλεύει" και μετά ...λωτός, οχι η στάση, αλλά το φυτό.
Και οι μήνες περνάνε...
Οπότε, ας αλλάξουμε το μενού αναμονής-ελπίδας(πίστεως και αγάπης, προσέλθετε) κι ας εντάξουμε ενα νέο πιάτο στον κατάλογο.
Προθεσμία.
Τέλος Ιουλίου ή αλλιώς 30 και σήμερα.
Αν μέχρι τότε δεν αλλάξει κάτι, θ' αλλάξω εστιατόριο.
Εκτός απ' την υπομονή οφείλει να έχει και η αναμονή τα όριά της.
Υ.Γ
Καλό μήνα αδέρφια, με αναμονή ή χωρίς...:-)
Φιλιά διαγωνίως
έλα βε θηρίο μου, ας μην είμαστε με τον Γαλιλαίο στη συγκεκριμένη περίπτωση!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά,(και μάλλον σταυρωτά)
κα σκουγκ
υγ το στιφάδο πρέπει να στερηθεί μπαλλάκια οσονούπω, έ; μη μας κάνει και το σπιτικό χάλια.
xaxaxaxaxa ....λες απο τώρα;;;;...το λυπάμαι μωρέ το καημένο....! Ξέρω όμως πως έχεις δίκιο...όσο για τον Γαλιλαίο...ο νεκρός δεδικαίωται...:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά πολλά φιλιά!!!! Μουτς!
Υποκλίνομαι. Αρκάς, η ζωή μετά.
ΑπάντησηΔιαγραφή(μετά από τι θεριό μου;)
Την πρώιμη καλημέρα μου.
Χρήστο Μιχαήλ, καλημέρα! Βρε μην υποκλίνεσαι συνεχώς γιατί θα σου γίνει συνήθεια:-) Αν και στον Αρκά υποκλινόμαστε διαρκώς...έχει το απόλυτο respect!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή με τά απο τι; Να σου πω δεν το χω σκεφτεί...αλλά αν ψήνεσαι μπορώ να πάω μια βόλτα και να γυρίσω πίσω για ενημέρωση!!!!:-))) ΜιΛάμε για ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ !!!!!:-)))
καλημέρες!