"Κάθε κατεργάρης, στον πάγκο του" να, μια έκφραση που εμένα-σαν Θηρίο Β'-μ' ενοχλεί απο μικρό παιδί, ειδικά όταν τέλειωναν οι υπέροχες καλοκαρινές διακοπές και έπρεπε να γυρίσουμε στο σχολείο για να δηλώσουμε υποταγή στην καινούργια τάξη και στον -ενίοτε-καινούργιο δάσκαλο.
Τώρα θα μου πείτε, γιατί, κάτεργο ήταν το σχολείο;
Γιατί, μήπως ήμασταν εμείς κατεργάρηδες; Ανεμελιά θέλαμε, άπλα και ελευθερία...απλά και όμορφα πράγματα δηλαδή.
Το ωραίο είναι πως μεγαλώνεις και θέλεις ακόμα τα ίδια, έχοντας βέβαια συνείδηση, πως τώρα έχεις ευθύνες , υποχρεώσεις και άλλα... "συγγενικά" πράγματα να σκεφτείς!
Οι διακοπές του Πάσχα έλαβαν τέλος λοιπόν, αλλά ο Μάης φέτος θα είναι σπλαχνικός μαζί μας και θα μας κεράσει ενα ωραίο 3ήμερο στο τέλος της επόμενης εβδομάδας!
Πάντως ειλικρινά αν χαιρόμαστε κάτι που γυρίσαμε, είναι που σας ξαναβρήκαμε όλους στην γνωστή συχνότητα ορεξάτους και με καλή διάθεση!
Πάντα τέτοια!
Να ευχηθούμε κι απο δω να ναι καλλίχρονοι οι Γιώργηδες και οι Γεωργίες και να το γλεντήσουν σήμερα που γιορτάζουν όπως αγαπούν!
Εν κατακλείδι:
Αυτό το "χαλί" με τις κότες που "παίζει" στην εκπομπή, μου δημιούργησε ενα θεματάκι, που ευτυχώς το ξεπέρασα γρήγορα...όταν πλησίασα στο κοτέτσι-την πρώτη μέρα που ξύπνησα στη Νάξο , κατά τις 7 το πρωί κι άκουσα τα κο,κο,κο,κο- έψαχνα το μικρόφωνο ,τον Τραπεζιώτη και την Τσουραμάνη!!!!
Μωρέ καλά λένε πως "πρώτα φεύγει ο άνθρωπος και τελευταίο το χούϊ "!
Όπως ακριβώς και με το ζήτημα "διακοπές", ευτυχώς!
Σχόλιο δεν έχει άλλο παρά μόνο καλό ΣΒΚ. Έστειλα στο onair... μια φωτό. Αυτό είναι το σχόλιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπονζούρ και πάλι!