Κάτι, ο,τιδήποτε...
Μια ανάρτηση από το τίποτα φτιαγμένη, ας είναι κι από πλαστικό, κάτι- ο,τιδήποτε
Προκειμένου να γλιτώσουμε από την...ενδιαφέρουσα σε περιεχόμενο μεν, αλλά καταραμένη ανάρτηση της 21ης Φεβρουαρίου, ας αναρτήσω κάτι, ο,τι να ναι, γιατί δεν μας βλέπω καλά αδέρφια!
Το Θηρίο Α' έφυγε με άδεια, αλλά όπως μαθαίνω είναι άρρωστο με πυρετό, συνάχι και άλλα συνοδευτικά, εγώ σαρδαμίζω κάθε μέρα ακόμα κι όταν λέω τ' όνομά μου, ενώ τα ευτράπελα συνεχίζονται και εκτός ραδιοφώνου!
Διάολε, μέχρι στις γραμμές του τρένου πήγα να πέσω σήμερα, στα καλά καθούμενα, όταν μετατοπίστηκε ελαφρώς η τσάντα στον ώμο μου κι ενώ βρισκόμουν σε απόσταση ασφαλείας!
Θα πείτε πως φταίει η κούραση, ο ύπνος που είναι λίγος και άλλα παρόμοια...δεν διαφωνώ,το σκέφτηκα κι εγώ, αλλά έτσι είμαι κάθε μέρα, εδώ κι ενάμιση χρόνο, έχω συνηθίσει πια!
Προληπτική δεν είμαι, σας δίνω το λόγο μου, αλλά μ' αυτόν τον κύριο συμβαίνουν περίεργα πράγματα κάθε φορά, είναι εξακριβωμένο .
Βρε μήπως να φτιάξω κανένα ομοιοπαθητικό σκεύασμα και να το παίρνω σε πολύ μικρές δόσεις μπας και ησυχάσω;
"Με το κακό να καταστρέφεις το κακό", Mitsotakioum Gkatemolagnum 30ch, 3 την ημέρα πρo φαγητού λέτε να είναι αρκετό; :-)
Κι επειδή η φαντασία μου καλπάζει σαν άλογο σε αλπική κοιλάδα σκέφτηκα κι ένα σενάριο που αφορά τον τόπο που φιλοξενεί την τελευταία κατοικία του you know who και τις συχνές περαντζάδες του από κει!
Αλλά είμαι ή πολύ δειλή ή πολύ κουρασμένη για να το γράψω εδώ και τώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου