Crossing the bridge...

Κυριακή 30 Μαϊου...λίγο πριν μας αποχαιρετήσει ο Μάϊος και η πιο περίεργη Άνοιξη των τελυταίων χρόνων..

Το blog τείνει να γίνει κάτι σαν ...ημερολόγιο. Περνάει κι αυτό μια φάση, εσωστρέφειας να το πω; Σαν περιπατητής που έκατσε να ξαποστάσει για λίγο στη δροσιά ενός δέντρου μέσα στη ζέστη του μεσημεριού. Να που θυμήθηκα τον Λουντέμη και το ερωτικό του κάλεσμα...

Τι να κάνεις όμως...όταν η καθημερινή επικαιρότητα σε εξαντλεί μαζί με τα υπόλοιπα που κουβαλάει, τότε ψάχνεις καταφύγιο και σημεία επαναπροσδιορισμού της λειτουργίας σου μέσα στο σύνολο- έχοντας στο νού σου το σύνολο...το off καθώς κατάλαβα το χω ακυρώσει-για να μην πω πως το χω "κάψει" απο καιρό,- το on λειτουργεί φουλ και το pause πιάνει που και που, να, καλή ώρα όπως τώρα.

Οσον αφορά την πολιτική επικαιρότητα ζήσαμε πάλι "μεγάλες στιγμές" την εβδομάδα που μας πέρασε.

Η "Μαντελιάδα" έκανε ρεκόρ τηλεθέασης και συμμετοχών με τη "χορηγία" της Siemens, ο Λοβέρδος προσπαθεί ακόμα να μας πείσει πως δίνει μάχες για τα προαποφασισμένα απο την τρόϊκα μέτρα που θα μας λιανίσουν με το ασφαλιστικό, ο,τι απέμεινε απο την περιουσία του κράτους βγαίνει στο σφυρί-κοψοχρονιά υποθέτω-η τηλεόραση το χαβά της, οι εφημερίδες τον δικό τους-βάστα με να σε βαστώ ν' ανεβούμε το βουνό- ο Σημίτης άρχισε να ...γέρνει απο τη μια πλευρά γιατί τα..."δεξιά" του χέρια είναι πολλά και πολύ βρώμικα, ο Κωστάκης-τί ποιός Κωστάκης ;- έχει απλώσει τραχανά σε γνωστή παραλία και ετοιμάζει (!) ενα δυναμικό come back-λέει- για να εξηγήσει στον λαό πόσες πίστες-και πόσες πίτσες- πέρασε στο playstation όταν κυβερνούσε τη χώρα ο Ρουσόπουλος και ο Σουφλιάς .
Κι έτσι ξαπλωμένος στον ήλιο, όπως ήταν, μπερδεύτηκαν κάτι λουόμενοι απ' την παρακείμενη ξαπλώστρα και κάλεσαν γνωστή περιβαλλοντική οργάνωση να πάει αμέσως στην παραλία γιατί ξεβράστηκε σπάνιο θαλάσσιο κήτος !

False alarm ή αλλιώς τζάμπα θορυβήθηκαν οι λουόμενοι...το είδος δεν ήταν σπάνιο και χαίρει άκρας υγείας!

Και φυσικά μέσα σε όλα τα πολιτικά που τρέχουν, έχει το συνέδριό του και ο ΣΥΝ...άντε να δούμε τί θα βγάλει η τράτα...



Πάμε πάλι στην εσωστρέφεια-τη δική μου εννοώ.

Ακούω ξανά το cd του Βασιλικού Vintage με διασκευασμένα τραγούδια που αγάπησε και ζήλεψε ο καλλιτέχνης και αποφάσισε να τα κυκλοφορήσει με τη δική του οπτική και συναίσθημα...καλά έκανε είναι η γνώμη μου...μ' αρέσουν οι διασκευές του.

Χε, χε...ακούω το cd ενώ γράφω το παρόν...πόνημα και τα πουλιά έξω συναγωνίζονται τον Βασιλικό στο τραγούδι!!! Χαμός γίνεται έξω, πολλά διαφορετικά και δυνατά τιτιβίσματα μπαίνουν στο γραφείο απ' τ' ανοικτό παράθυρο ενώ το κανελλό μου-aka Στιφάδο- έχει βγεί στο μπαλκόνι και χαζεύει τα περιστέρια που έχουν φτιάξει φωλιά στην έξοδο του αποροφητήρα της κουζίνας μου και σουλατσάρουν-ασφαλή-στο στηθαίο του διπλανού σπιτιού...αλληκοιτάζονται με έντονο ενδιαφέρον-γατί και περιστέρια- κι εμένα μου έρχονται στο μυαλό ατάκες του Αρκά...



Τί λέγαμε;

Α! Για μουσική...ευτυχώς που υπάρχει κι αυτή αλλιώς τα πράγματα θα ήταν πολύ σκούρα για μένα..αυτή είναι το καταφύγιο πάντα...μ' αυτήν έχω συνδέσει καταστάσεις σημαντικές ή ενα τραγούδι, μια συναυλία έχει σημάνει την έναρξη μιας αλλαγής στη ζωή μου-οχι πάντα προς το καλύτερο-και τώρα κάτι τέτοιο συμβαίνει απ' ο,τι κατάλαβα.

Καλύτερο ή χειρότερο δεν παίζει ρόλο...όλα είναι παράσημα ζωής και τα φοράς με την ίδια αξία, αλλιώς μπες στη γυάλα και κάτσε να παριστάνεις το χρυσόψαρο! Να, κάτι τέτοια λέω και μετά αναρωτιέμαι γιατί μερικοί απ' τους φίλους μου με λένε "απόλυτη":-)

Μιας και μιλάμε για τη μουσική έχουμε πολλές-και καλές θα έλεγα-συναυλίες κι αυτό το καλοκαίρι. Δεν ξέρω αν και σε πόσες θα πάω...όταν παρακολουθώ συναυλία που μ' ενδιαφέρει μοιάζει λες και παρακολουθώ ταινία στο σινεμά. Προσηλώνομαι...μπορεί να φταίει και το γεγονός πως πάω μόνη μου, αλλά και με παρέα που έχω πάει, κάποια στιγμή, χάνομαι τραγουδώντας και παρατηρώντας. Στον κόσμο μου...ωραία παρέα ε; :-)



Παρ' ολα αυτά δεν ψήνομαι και πολύ με τις συναυλίες...περίπου ξέρω το γιατί, έτσι, λειτουργώ επιλεκτικά και σύμφωνα με τα κέφια.

Αδέρφια, πολυλογία τέλος για την ώρα...πάω να συνεχίσω την ανάγνωση της εφημερίδας που άφησα στη μέση , μετά να διαβάσω λίγο ακόμα απ' το βιβλίο που άφησα στη μέση και να ολοκληρώσω ο,τι άλλο εχω αφήσει στη μέση...άντε να φτάσω και σε κανένα άκρο μπας και ξεμπερδέψω!

Φιλιά διαγωνίως...

(ενώ ο Βασιλικός συμφωνεί απ' το Vintage, τραγουδώντας το "Sealed with a kiss" του Gary Geld).