Κι ενώ η αγωνία παρατείνεται στο οικονομικό ζήτημα της Ελλάδος με την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής στις 25 και 26 Μαρτίου και την Ελλάδα σε ρόλο...νύφης χωρίς προίκα, τους εταίρους σε ρόλο γαμπρού και τη Μέρκελ σε ρόλο κακιάς πεθεράς, ήρθε και η Άνοιξη επισήμως για να μας ισοπεδώσει τελείως!
Τουλάχιστον, όταν σε ισοπεδώνει η Άνοιξη με τα τερτίπια που κουβαλάει νιώθεις πως είσαι ζωντανός, όταν σε ισοπεδώνουν τα τερτίπια των αγορών, των πολιτικών και λοιπών συγγενών νιώθεις....νεκροζώντανος.
Το παράλογο είναι πως σε μια ελπιδοφόρα εποχή για την επιστήμη, την υγεία, την επικοινωνία και τόσους άλλους τομείς διαπιστώνεις, πως αυτό που βάλλεται, διαβάλλεται, φθείρεται, διαφθείρεται και μοιράζεται ύπουλα χωρίς να έχει όμως κανένα αντίκρυσμα είναι η ίδια η Ελπίδα.
Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα βγαίνοντας απ' τον λήθαργο του Σαββατοκύριακου, έπειτα απο μια...περιπετειώδη εβδομάδα.
Κι επειδή δεν προλαβαίνω να επεκταθώ στο θέμα που μόλις έθεσα, λόγω χρόνου, η συνέχεια επί του ραδιοφώνου.
"Το άσθμα μου κι ο βρυχηθμός μου, στα ραδιόφωνα του κόσμου" που λέει και το τραγούδι...
Λίγο μετά τις 6 στον....σκονισμένο απ' τη Σαχάρα αέρα της πόλης ΘΗΡΙΑ ΕΝΗΜΕΡΑ -επιτέλους μαζί!
Καλημέρα, καλή εβδομάδα και...Καλή Άνοιξη σύντεκνοι!
*** Όσο για τον τίτλο της ανάρτησης, θα περιμένετε λιγάκι μέχρι να σας εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου