Οι "ταλαντούχοι" κύριοι... και τα εκλογικά ριπλέι!

“The world is not a poorer place
because those people are dead.

It's one less car on the road,
a little less noise and menace.

You were brave today. You put
some money away for your family.

That's all.”

Το παραπάνω δεν είναι παρά ένα μικρό απόσπασμα των όσων λέει κάποια στιγμή ο κυνικός – στην ταινία Ripley’s Game – Τζον Μάλκοβιτς, υποδυόμενος τον διαβολικό πρωταγωνιστή, έναν κατά τα άλλα φιλήσυχο... επαγγελματία δολοφόνο που λατρεύει τις τέχνες. Ένα μικρό απόσπασμα που σε – πολύ – ελεύθερη μετάφραση λέει:

«Ο κόσμος δεν έγινε πιο φτωχός
επειδή πέθαναν αυτοί οι άνθρωποι

Σκέψου πως θα κυκλοφορούν λιγότερα αυτοκίνητα,
Θα υπάρχει λιγότερος θόρυβος, και λιγότερες απειλές.

Ήσουν γενναίος σήμερα! Έβγαλες κάποια χρήματα
για σένα και την οικογένειά σου

Αυτό είναι όλο».

** Τροφή για σκέψη. Ή αλλιώς το κράτος του «Παρτακιστάν» σε όλο του μεγαλείο. Ή αλλιώς το πως η πολιτική και κοινωνική μας κουλτούρα, μας δίνει καθημερινά ακλόνητα άλλοθι για να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια. Αυτό δηλαδή το ρημάδι το «έλα μωρέ τώρα...».

** Πόσοι πέθαναν από πείνα σήμερα σε όλο τον κόσμο; Δεν ξέρω. Το μόνο που γνωρίζω όμως είναι η χθεσινή ανακοίνωση της UNICEF. «Πάνω από 400.000.000 άτομα υποφέρουν από πείνα στη Νότια Ασία, κυρίως εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης και των αυξήσεων στις τιμές των τροφίμων και της ενέργειας». Αυτά έγραφε. Και εγώ τι έκανα χθες για αυτό; Τι κάνω σήμερα; Τι θα κάνω αύριο; Εσύ; Τίποτα!

** Πόσοι έμειναν χωρίς δουλειά σήμερα; Δεν ξέρω. Το μόνο που γνωρίζω όμως είναι η χθεσινή ανακοίνωση της Eurostat. «Στην ευρωζώνη η ανεργία τον περασμένο Απρίλιο αφορά πλέον το 9,2% του ενεργού πληθυσμού» ενώ σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της κοινοτικής στατιστικής υπηρεσίας, «20.825.000 άνδρες και γυναίκες ήταν άνεργοι στην Ε.Ε. των 27 τον περασμένο Απρίλιο». Όσο για το Ellada; Άστο καλύτερα... Και εγώ τι έκανα χθες για αυτό; Τίποτα! Εγώ άλλωστε έχω δουλίτσα! Όπως κι εσύ!

** Πόσοι μετανάστες επιχείρησαν να εισέλθουν σήμερα παράνομα στη χώρα μας; Δεν ξέρω. Αυτό που γνωρίζω όμως είναι πως στην οδό Σωκράτους της μεταολυμπιακής Αθήνας, εντός του κτιρίου του παλαιού Εφετείου, ζουν περί τις 600 ψυχές μέσα σε άθλιες συνθήκες! Την ίδια στιγμή το κράτος και οι αν-αρμόδιοι φορείς σφυρίζουν και φάλτσα και αδιάφορα. Και μη μπούμε ξανά στην κουβέντα του τι – ουσιαστικό – κάναμε και για αυτό...

** Ρίξε ξανά μια ματιά στα λόγια του Ρίπλεϊ και σκέψου την αδιαφορία με την οποία ακούμε πια ειδήσεις για νεκρούς-παράπλευρες απώλειες, στο Πακιστάν, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Σερβία και στη Βοσνία παλιότερα.

** Την αδιαφορία με την οποία ακούμε το τελευταίο δελτίο ανεργίας, ή την έκτακτη είδηση για τον χτυπημένο από «πατριώτες» αλλοδαπό που... μας λέρωσε με τα αίματά του το πεζοδρόμιο του κέντρου της πόλης που – μη ξεχνάς – πλήρωσε... με τον ιδρώτα του ο ελληνικός λαός.

** Και κάπου εκεί παίζει και το τηλεπαιχνίδι «Έγινες Εκατομμυριούχος» με τους παρουσιαστές του να κάνουν... ζωντανές συνδέσεις με τη φωτογραφία του παίκτη-φυγά που κάνει τώρα διακοπές στο Μόναχο και στο Μοντεβιδέο.

Υ.Γ. Και μετά σου λένε πως το "Ripley's Game" είναι θρίλερ...