Διαβάσαμε όλοι την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι, στις ιστοσελίδες κάποιων εφημερίδων αλλά και σε διάφορα ιστολόγια για την απόλυση μίας εργαζόμενης στην Πάτρα, με τη μέθοδο της... κλήρωσης που διεξήγαγε ο υπεύθυνος του καταστήματος της Vodafone στο οποίο απασχολούνταν. Τα ρεπορτάζ ανέφεραν πως ο υπεύθυνος του καταστήματος αποφάσισε πως έπρεπε να απολύσει έναν από τους υπαλλήλους λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά λόγω του ότι δεν του πήγαινε η καρδιά να διαλέξει κάποιον άφησε την επιλογή στην τυφλή θεά Τύχη.
Έτσι, όταν έκλεισε το κατάστημα, κάλεσε τους εργαζόμενους να παραμείνουν και ο καθένας να αναγράψει το όνομά του σε ένα μικρό κομμάτι χαρτί και στη συνέχεια να το ρίξει σε μία διάφανη γυάλα που θα έκανε χρέη κληρωτίδας. Κι ενώ όλοι οι εργαζόμενοι χαλαροί περίμεναν πως ο νικητής ή η νικήτρια της κλήρωσης θα κέρδιζε είτε κάποιο μπόνους, είτε κάποια άδεια, ο υπεύθυνος αφού τράβηξε έναν από τους κλήρους τους είπε πως ο... τυχερός θα απολύονταν από το κατάστημα! Η «εκλεκτή» όπως ήταν φυσικό ξέσπασε σε λυγμούς ενώ οι συνάδελφοί της, αποσβολωμένοι προσπαθούσαν να συνειδητοποιήσουν το τι ακριβώς συνέβη.
Σήμερα, και σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η απολυθείσα κοπέλα πρόκειται να καταγγείλει το περιστατικό στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας για να βρει το δίκιο της.
Μην μπει καμιά μύγα...
Γιατί όμως μένεις με το στόμα ανοιχτό διαβάζοντας την είδηση; Γιατί εκπλήσσεσαι με τη λογική της κληρωτίδας στις απολύσεις, στις πολιτικές που εφαρμόζονται για την οικονομία, την παιδεία, την εργασία, τη ζωή; Από πότε στη χώρα έγινε κάτι κατόπιν σχεδίου; Ακόμη και το ξύλο που έριξαν πρόσφατα τα ΜΑΤ στους πάσης φύσεως διαδηλωτές του Δεκεμβρίου έπεσε άναρχα, και κατά βούληση, μιας και όπως ελέχθη από τους γνωρίζοντες «δεν υπήρχε εξαρχής σχέδιο δράσης». Απλώς πλέον και οι απολύσεις – που στο εγγύς μέλλον πιθανότατα θα αυξηθούν λόγω της οικονομικής ύφεσης – μπήκαν στη λογική του τζόγου και σύντομα – γιατί όχι – και στα δελτία του «Πάμε Στοίχημα».
Τα μαλακά μελομακάρονα του κυρίαρχου λαού
Σε μία χώρα, όπου ο σάπιος δικομματικός μηχανισμός κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει αφού λαδώνεται επιμελώς ανά τετραετία από στρατιές ψηφοφόρων που αυνανίζονται εκλογικά μέσα στα παραβάν, με γνώμονα το πρόσκαιρο βόλεμά τους, δεν είναι πλέον τίποτε πιο φυσιολογικό από την άνθιση ακάνθινων απόψεων του στυλ «τίποτα δεν αλλάζει» και «όλοι τους ίδιοι είναι». Τι πιο βολικό; Με τη συντήρηση τέτοιων απόψεων είναι που ο... κυρίαρχος λαός άγεται και φέρεται ευκολότερα από τα καμένα κούτσουρα των πολιτικών τζακιών, από τις αναλύσεις-παραλύσεις των μεγαλοδημοσιογράφων που κόπτονται κάθε βράδυ για το κοινωνικό συμφέρον, από τους εφήμερους διορισμούς στο δημόσιο με ολιγόμηνη σύμβαση μέσω του γνωστού κομματάρχη, αλλά και από πάσης φύσεως όχημα μαζικής αποχαύνωσης που θα μας οδηγήσει τελικά στον πολιτικοκοινωνικό διάολο – και θα μας αξίζει.
Κι όλα αυτά δυστυχώς πριν καλά-καλά ξεκινήσει κι ο από μηδενικής βάσης διάλογος του Σπηλιωτόπουλου με τους μαθητές με αφορμή την νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και κύρια θέματα στην ατζέντα του:
1) Τη Στιγμή της Αλήθειας
2) Τον χωρισμό του Ανδρέα Μικρούτσικου
3) Τα μαλακά μελομακάρονα της Τσιμτσιλή
Έτσι, όταν έκλεισε το κατάστημα, κάλεσε τους εργαζόμενους να παραμείνουν και ο καθένας να αναγράψει το όνομά του σε ένα μικρό κομμάτι χαρτί και στη συνέχεια να το ρίξει σε μία διάφανη γυάλα που θα έκανε χρέη κληρωτίδας. Κι ενώ όλοι οι εργαζόμενοι χαλαροί περίμεναν πως ο νικητής ή η νικήτρια της κλήρωσης θα κέρδιζε είτε κάποιο μπόνους, είτε κάποια άδεια, ο υπεύθυνος αφού τράβηξε έναν από τους κλήρους τους είπε πως ο... τυχερός θα απολύονταν από το κατάστημα! Η «εκλεκτή» όπως ήταν φυσικό ξέσπασε σε λυγμούς ενώ οι συνάδελφοί της, αποσβολωμένοι προσπαθούσαν να συνειδητοποιήσουν το τι ακριβώς συνέβη.
Σήμερα, και σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η απολυθείσα κοπέλα πρόκειται να καταγγείλει το περιστατικό στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας για να βρει το δίκιο της.
Μην μπει καμιά μύγα...
Γιατί όμως μένεις με το στόμα ανοιχτό διαβάζοντας την είδηση; Γιατί εκπλήσσεσαι με τη λογική της κληρωτίδας στις απολύσεις, στις πολιτικές που εφαρμόζονται για την οικονομία, την παιδεία, την εργασία, τη ζωή; Από πότε στη χώρα έγινε κάτι κατόπιν σχεδίου; Ακόμη και το ξύλο που έριξαν πρόσφατα τα ΜΑΤ στους πάσης φύσεως διαδηλωτές του Δεκεμβρίου έπεσε άναρχα, και κατά βούληση, μιας και όπως ελέχθη από τους γνωρίζοντες «δεν υπήρχε εξαρχής σχέδιο δράσης». Απλώς πλέον και οι απολύσεις – που στο εγγύς μέλλον πιθανότατα θα αυξηθούν λόγω της οικονομικής ύφεσης – μπήκαν στη λογική του τζόγου και σύντομα – γιατί όχι – και στα δελτία του «Πάμε Στοίχημα».
Τα μαλακά μελομακάρονα του κυρίαρχου λαού
Σε μία χώρα, όπου ο σάπιος δικομματικός μηχανισμός κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει αφού λαδώνεται επιμελώς ανά τετραετία από στρατιές ψηφοφόρων που αυνανίζονται εκλογικά μέσα στα παραβάν, με γνώμονα το πρόσκαιρο βόλεμά τους, δεν είναι πλέον τίποτε πιο φυσιολογικό από την άνθιση ακάνθινων απόψεων του στυλ «τίποτα δεν αλλάζει» και «όλοι τους ίδιοι είναι». Τι πιο βολικό; Με τη συντήρηση τέτοιων απόψεων είναι που ο... κυρίαρχος λαός άγεται και φέρεται ευκολότερα από τα καμένα κούτσουρα των πολιτικών τζακιών, από τις αναλύσεις-παραλύσεις των μεγαλοδημοσιογράφων που κόπτονται κάθε βράδυ για το κοινωνικό συμφέρον, από τους εφήμερους διορισμούς στο δημόσιο με ολιγόμηνη σύμβαση μέσω του γνωστού κομματάρχη, αλλά και από πάσης φύσεως όχημα μαζικής αποχαύνωσης που θα μας οδηγήσει τελικά στον πολιτικοκοινωνικό διάολο – και θα μας αξίζει.
Κι όλα αυτά δυστυχώς πριν καλά-καλά ξεκινήσει κι ο από μηδενικής βάσης διάλογος του Σπηλιωτόπουλου με τους μαθητές με αφορμή την νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και κύρια θέματα στην ατζέντα του:
1) Τη Στιγμή της Αλήθειας
2) Τον χωρισμό του Ανδρέα Μικρούτσικου
3) Τα μαλακά μελομακάρονα της Τσιμτσιλή
4) Το μπούστο της Πετρούλας του Σταρ.
Ακούω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Κατραντζος security απολύονται όσοι υμπληρώσουν κάποια χρόνια υπηρεσίας με το αιτιολογικό ότι είναι ακριβοί υπάλληλοι!
Στο ΠΛΑΙΣΙΟ με κάρτα καταμετρώνται οι πωλήσεις κάθε υπαλλήλου και κάθε μήνα απολύονται όσοι δεν πιάσουν το όριο.
Αν πράγματι συμβαίνουν μπαίνουν κι αυτά δίπλα στην Κουνεβα, τις αλητείες του δημάρχου!