Γκρρρρρρρρρρρρρρρ....
"Πουλάκια είν' κι ας κελαϊδούν, πουλάκια ειναι κι ας λέγουν...".....
Αμ, δεν είναι πουλάκια, το ξυπνητήρι είναι, που σκούζει και λέει πως, αν δεν τσακιστείς να σηκωθείς, πρώτος συρμός μετρό πάπαλα!
Ωραίο τραγούδι:-)
Που είχαμε μείνει; Α, μάλιστα!
"Ραντεβού στον αέρα σε 1 ωρίτσα περίπου"! αναφώνησε ο υποβολέας-χταπόδι απο μέσα μου...
Πάρτε μαζί σας χαρταετό, εεεεννοώ αλεξίπτωτο...
Καλημέρες:-)
8ον
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερούδια και Τσαγκαροτρίτη,
προκομένοι....
Πάν’ τα καθάρια, τέλειωσαν
κι η πουλουδιά η σουρτούκω
μεσ’ στο κοτέτσι κλείστηκε,
ξανάπεσε στο βούρκο.
Κι όπως το χώμα έσκαβε
με τα γαμψόνυχά της
να βρεί σποράκια, ψίχουλα,
να βάλει στην κοιλιά της,
ακούει κακαρίσματα
του κοκοριού το λάλι,
μπουχός παντού τριγύρα της
και σκοτοδίνη, ζάλη.
Γαλόπουλα κατάμαυρα,
κάτι χαμένοι διάνοι,
μεσ’ στο κοτέτσι μπήκανε
με μάσκες και με κράνη.
Σπαν’ από δω, σπαν’ από κει
τα κάνουν όλα λίμπα·
μα η κοτούλα η σοφή
εδιάβαζε Σκαρίμπα.
«Αυτή να τη συλλάβουμε!
αυτή, τη μορφωμένη!*
εχθρά είναι του κινήματος
και αστικοθρεμμένη.
Στη Σιβηρία στείλτε τη
μόνη κι ερημωμένη,
σε μία ντάτσα μόνη της
να ράβει και να πλένει.»
Τον κόκορά μας έθιξαν
μεσ’ στο φιλότιμό του
και πρόβαλε το στήθος του
και το ζαρολαιμό του.
«Δεν είστε εσείς του χώρου μας
ρεφόρμες!
Κάντε πίσω!
Την κότα αν δεν αφήσετε,
τη μούρη θα σας φτύσω!
Και ποιος λοιπόν σας έστειλε,
αυτό ζητώ να μάθω,
αφήστε την κοτούλα μου,
και ό,τι θέλει ας πάθω.»
Και τότε ως αποκάλυψη
αντίκρισε την πλάνη,
ένα πριόνι πρόβαλε
ΜΑΚΙΤΑ-ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ!
Κι ο γάλος eipe agglisti
«please, kokora, don’t asking
kai to kotetsi dialexe
o dimarhos gia parking»
*Βλ. Εφημερίδα ΑΥΓΗ 22/2/09 συνέντευξη για τη Διδώ Σωτηρίου
Odigoumaste pros tin koryfosi!