Τσα!!!

Για να μην ξεχνιόμαστε!

Κλαίμε και θρηνούμε συνάδελφοι Έλληνες! Που θα πάει ο Ομπάμα στην Τουρκία και δεν θα έρθει στην Ελλάδα...τζάμπα παραγγείλλαμε επίσημα ενδύματα, τζάμπα και βερεσέ (ένεκα της κρίσης το δεύτερο).

Η Ολυμπιακή άλλαξε και έγινε Παναθηναϊκή! Εμ, τόσα χρόνια που έχει να δει πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός σκέφτηκε ο μίστερ Βγενό να να πάρει μια κάποια εκδίκηση...με το αζημίωτο φυσικά.

8 Μαρτίου σήμερα και γιορτάζουν οι γυναίκες σ' όλόκληρη τη σφαίρα...

Κι επειδή δεν υπάρχει εκπομπή σήμερα για να τιμήσουμε μουσικά το θέμα, ας χαρίσουμε απο δω το τραγούδι της Νένας Βενετσάνου "Λίλιθ" και ολόκληρο τον δίσκο του Μάνου Χατζιδάκι "Το χαμόγελο της Τζοκόντα" σε όλες τις γυναίκες....

Η σκέψη μου για σένανε
μες τη σκιά ας μένει.
Όμορφο όνομα, Λιλήθ,
γραφή μισοσβησμένη.

Μάτια βαθιά σαν έβενος,
γαλάζιο το κορμί σου.
Ποιά χέρια σε καρφώσανε
στη μέση της αβύσσου!

Ζούμε άχαρες, μικρές ζωές
Ποιά τα μάγια θα μας λύσει;
Μες τα σπίτια ζούμε σιωπηλές.
Ποιά το φόβο θα νικήσει;

Παίζεις με φίλτρα μαγικά,
μάγισσα της αβύσσου.
Μένεις μακριά απ' τη ζεστή
φωτιά του Παραδείσου.

Στα σκοτεινά σε ρίξανε,
μα εσύ γυμνή χορεύεις.
Γέλα, ανήκουστη! Τολμάς
και διχασμούς φυτεύεις.

Ζούμε άχαρες, μικρές ζωές
Ποιά τα μάγια θα μας λύσει;
Μες τα σπίτια ζούμε σιωπηλές.
Ποιά το φόβο θα νικήσει;

Λουλούδι, νυχτολούλουδο,
μελαχρινό μου αηδόνι.
Φτεροκοπάς τον πόνο σου
στο σκοτεινό αλώνι.

Και νιώθω τα σκιρτήματα,
το φτερωτό σημάδι.
Δεν τ' ονομάζω τίποτα.
Λιλήθ, πυκνό σκοτάδι.

Ζούμε άχαρες, μικρές ζωές
Ποιά τα μάγια θα μας λύσει;
Μες τα σπίτια ζούμε σιωπηλές.
Ποιά το φόβο θα νικήσει;