Κουνούπι Τίγρης
Μπαρκάρισε απ' την Ασία κρυμμένο μέσα στ' αμπάρια ενός πλοίου και σε παλιά ελαστικά, ψάχνοντας να βρεί ενα καλύτερο μέλλον για κείνο και την οικογένεια του.
Μέρες ολόκληρες ταξίδευε κι ονειρευόταν τ' Ανθρωπολίβαδα του νέου κόσμου που θ' αντίκρυζε...νέα χρώματα και γεύσεις, νέες μυρωδιές ...
Όταν το πλοίο έπιασε λιμάνι ήταν έτοιμο για νέες περιπέτειες. Το λιμάνι λεγόταν Πειραιάς και η χώρα Ελλάδα.
Πολύς ο κόσμος κι η φασαρία στο λιμάνι, έτσι κανείς δεν πήρε χαμπάρι το μικρό κουνούπι με την ασπρόμαυρη φορεσιά που πέταξε έξω απ' το πλοίο βουϊζοντας ανυπόμονα!
Τα ντόπια κουνούπια δεν το πλησίαζαν...ζητούσε πληροφορίες, αλλά κανένα δεν του έδινε σημασία.
-Εσύ μας έλειπες κι φάρα σου ...να κάτσεις στην πατρίδα σου ρε, που ήρθες να μας πάρεις τη σταγόνα μέσα απ την προβοσκίδα μας! Λίγα προβλήματα έχουμε-ταμπλέτες, εντομοκτόνα, μυγοσκοτώστρες, παντόφλες-θα χουμε και σένα!
- Ρε παιδιά, να σας εξηγήσω, κουνούπια είστε και εσείς μπορ....
-Όξω ρεεεεεεεε!!!! πήγαν να το λιντσάρουν τ΄ άλλα...Αλλοδαπό Βρωμοκούνουπο!
Το κουνούπι της ιστορίας μας έμεινε μόνο...κάποια στιγμή πετώντας μπροστά απο μια βιτρίνα με ηλεκτρικά είδη , είδε τον εαυτό του στην τηλεόραση και απόρησε. Δεν έδωσε μεγάλη σημασία και πήγε να κάτσει σε μια εφημερίδα που ήταν πεταμένη κατάχαμα για να ξεκουραστεί...
Η εφημερίδα φιλοξενούσε τη φωτογραφία του κι ένα άρθρο απο κάτω. Κάποιος επιστήμονας έγραφε πως το κουνούπι -Τίγρης -αυτό δηλαδή- έχει μέσα του αρρώστιες που είναι ικανές να σκοτώσουν τους ανθρώπους! Αυτό, πρώτη φορά το άκουγε και τρόμαξε πολύ!
Μόνο λίγο φαγητό ζητούσε τσιμπώντας τους ανθρώπους, δεν ήθελε να παθαίνουν κακό εξ αιτίας του και ν' αρρωσταίνουν!
Το καημένο το κουνούπι μας τώρα κινδύνευε πραγματικά! Οι άνθρωποι και τα ντόπια κουνούπια είχαν συνασπιστεί εναντίον του με πολύ άγριες διαθέσεις! Οι τηλεόραση και οι εφημερίδες έδειχναν παντού φωτογραφίες του και έλεγαν τα χειρότερα!
-Ήρθε η Αποκάλυψη! φώναζαν κάτι περίεργοι αναμαλλιασμένοι άνθρωποι με μυγοσκοτώστρες στα χέρια.
Πέταξε φοβισμένο μακριά κι έφτασε κοντά σ' ενα ποτάμι...το ποτάμι ήταν βρώμικο, γεμάτο σκουπίδια και λύματα επικίνδυνα.
Άνθρωποι πολλοί ήταν μαζεμένοι στην όχθη του και φώναζαν στους υπεύθυνους πως θ' αρρωστήσουν απ' τα χημικά που έχει μέσα το ποτάμι, πως ο καρκίνος έχει αυξηθεί τελευταία και τα παιδιά τους θα πεθάνουν, πως το κράτος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τ' απόβλητα των βιομηχανιών, κάνει τα στραβά μάτια, δεν παίρνει μέτρα -κι αν παίρνει, δεν τα επιβάλλει- και άλλα πολλά!
-Καλά, συλλογίστηκε το κουνούπι μας, τόση μόλυνση και χημεία, εγώ τους τρόμαξα; Εγώ είμαι το πρόβλημα; Κι επιτέλους, πρέπει να φάω για να ζήσω και ποιός μου λέει εμένα, πως άμα πιώ απο το αίμα τούτων εδώ, δεν θα πεθάνω απ' τις δικές τους αρρώστιες;
Θα με πολεμήσουν το ξέρω, θα με βομβαρδίσουν με χίλια δυο χημικά που -παρεπιπτόντως-βλάπτουν και τους ίδιους, "αλλά θα πάω κι ας μου βγεί και σε κακό" που λέει κι ο Παπάζογλου!
Ναι, καλά το καταλάβατε το κουνούπι μας ήταν φιλόμουσο!
Κι ενώ σκεφτόταν αυτά, πέταξε βουϊζοντας προς το πλήθος...ήταν ώρα για το μεσημεριανό του....
Κάπως έτσι θα μπορούσε να είναι η ιστορία για το τρομερό κουνούπι Τίγρη.
Για τον άνθρωπο Τίγρη έχουν γραφεί πολλές ιστορίες, σαφώς καλύτερες απο την παραπάνω.
Αλλά αν διανοηθείς να διαδηλώσεις -έστω- εναντίον του ανθρώπου Τίγρη, γιατί σου πίνει το αίμα ή στο αρρωσταίνει με τις βρωμιές του βγάζοντας χρήμα, για να περνά αυτός και η φίλοι του φίνα και σούπερ, θα σε ψεκάσει σαν το κουνούπι Τίγρη, φοβούμενος πως θα κολλήσουν την αρρώστια σου και οι υπόλοιποι -νοικοκυραίοι, φιλήσυχοι- και θα ζητάνε κι αυτοί τα ρέστα τους!
Και τότε ποιός τον σώζει!
Τελευταία νέα:
Το κουνούπι Τίγρης ξαναμπαρκάρησε, για άλλη χώρα...
Ο λόγος;
Στην Ελλάδα είχε μεγάλο ανταγωνισμό στην αφαίμαξη. Και σκέφτηκε να μας κάνει τη χάρη και να μας αφήσει ήσυχους...
-Αρκετές σκοτούρες έχουν, σκέφτηκε. Κι απο αίμα, ούτε σταγόνα!
Μέρες ολόκληρες ταξίδευε κι ονειρευόταν τ' Ανθρωπολίβαδα του νέου κόσμου που θ' αντίκρυζε...νέα χρώματα και γεύσεις, νέες μυρωδιές ...
Όταν το πλοίο έπιασε λιμάνι ήταν έτοιμο για νέες περιπέτειες. Το λιμάνι λεγόταν Πειραιάς και η χώρα Ελλάδα.
Πολύς ο κόσμος κι η φασαρία στο λιμάνι, έτσι κανείς δεν πήρε χαμπάρι το μικρό κουνούπι με την ασπρόμαυρη φορεσιά που πέταξε έξω απ' το πλοίο βουϊζοντας ανυπόμονα!
Τα ντόπια κουνούπια δεν το πλησίαζαν...ζητούσε πληροφορίες, αλλά κανένα δεν του έδινε σημασία.
-Εσύ μας έλειπες κι φάρα σου ...να κάτσεις στην πατρίδα σου ρε, που ήρθες να μας πάρεις τη σταγόνα μέσα απ την προβοσκίδα μας! Λίγα προβλήματα έχουμε-ταμπλέτες, εντομοκτόνα, μυγοσκοτώστρες, παντόφλες-θα χουμε και σένα!
- Ρε παιδιά, να σας εξηγήσω, κουνούπια είστε και εσείς μπορ....
-Όξω ρεεεεεεεε!!!! πήγαν να το λιντσάρουν τ΄ άλλα...Αλλοδαπό Βρωμοκούνουπο!
Το κουνούπι της ιστορίας μας έμεινε μόνο...κάποια στιγμή πετώντας μπροστά απο μια βιτρίνα με ηλεκτρικά είδη , είδε τον εαυτό του στην τηλεόραση και απόρησε. Δεν έδωσε μεγάλη σημασία και πήγε να κάτσει σε μια εφημερίδα που ήταν πεταμένη κατάχαμα για να ξεκουραστεί...
Η εφημερίδα φιλοξενούσε τη φωτογραφία του κι ένα άρθρο απο κάτω. Κάποιος επιστήμονας έγραφε πως το κουνούπι -Τίγρης -αυτό δηλαδή- έχει μέσα του αρρώστιες που είναι ικανές να σκοτώσουν τους ανθρώπους! Αυτό, πρώτη φορά το άκουγε και τρόμαξε πολύ!
Μόνο λίγο φαγητό ζητούσε τσιμπώντας τους ανθρώπους, δεν ήθελε να παθαίνουν κακό εξ αιτίας του και ν' αρρωσταίνουν!
Το καημένο το κουνούπι μας τώρα κινδύνευε πραγματικά! Οι άνθρωποι και τα ντόπια κουνούπια είχαν συνασπιστεί εναντίον του με πολύ άγριες διαθέσεις! Οι τηλεόραση και οι εφημερίδες έδειχναν παντού φωτογραφίες του και έλεγαν τα χειρότερα!
-Ήρθε η Αποκάλυψη! φώναζαν κάτι περίεργοι αναμαλλιασμένοι άνθρωποι με μυγοσκοτώστρες στα χέρια.
Πέταξε φοβισμένο μακριά κι έφτασε κοντά σ' ενα ποτάμι...το ποτάμι ήταν βρώμικο, γεμάτο σκουπίδια και λύματα επικίνδυνα.
Άνθρωποι πολλοί ήταν μαζεμένοι στην όχθη του και φώναζαν στους υπεύθυνους πως θ' αρρωστήσουν απ' τα χημικά που έχει μέσα το ποτάμι, πως ο καρκίνος έχει αυξηθεί τελευταία και τα παιδιά τους θα πεθάνουν, πως το κράτος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τ' απόβλητα των βιομηχανιών, κάνει τα στραβά μάτια, δεν παίρνει μέτρα -κι αν παίρνει, δεν τα επιβάλλει- και άλλα πολλά!
-Καλά, συλλογίστηκε το κουνούπι μας, τόση μόλυνση και χημεία, εγώ τους τρόμαξα; Εγώ είμαι το πρόβλημα; Κι επιτέλους, πρέπει να φάω για να ζήσω και ποιός μου λέει εμένα, πως άμα πιώ απο το αίμα τούτων εδώ, δεν θα πεθάνω απ' τις δικές τους αρρώστιες;
Θα με πολεμήσουν το ξέρω, θα με βομβαρδίσουν με χίλια δυο χημικά που -παρεπιπτόντως-βλάπτουν και τους ίδιους, "αλλά θα πάω κι ας μου βγεί και σε κακό" που λέει κι ο Παπάζογλου!
Ναι, καλά το καταλάβατε το κουνούπι μας ήταν φιλόμουσο!
Κι ενώ σκεφτόταν αυτά, πέταξε βουϊζοντας προς το πλήθος...ήταν ώρα για το μεσημεριανό του....
Κάπως έτσι θα μπορούσε να είναι η ιστορία για το τρομερό κουνούπι Τίγρη.
Για τον άνθρωπο Τίγρη έχουν γραφεί πολλές ιστορίες, σαφώς καλύτερες απο την παραπάνω.
Αλλά αν διανοηθείς να διαδηλώσεις -έστω- εναντίον του ανθρώπου Τίγρη, γιατί σου πίνει το αίμα ή στο αρρωσταίνει με τις βρωμιές του βγάζοντας χρήμα, για να περνά αυτός και η φίλοι του φίνα και σούπερ, θα σε ψεκάσει σαν το κουνούπι Τίγρη, φοβούμενος πως θα κολλήσουν την αρρώστια σου και οι υπόλοιποι -νοικοκυραίοι, φιλήσυχοι- και θα ζητάνε κι αυτοί τα ρέστα τους!
Και τότε ποιός τον σώζει!
Τελευταία νέα:
Το κουνούπι Τίγρης ξαναμπαρκάρησε, για άλλη χώρα...
Ο λόγος;
Στην Ελλάδα είχε μεγάλο ανταγωνισμό στην αφαίμαξη. Και σκέφτηκε να μας κάνει τη χάρη και να μας αφήσει ήσυχους...
-Αρκετές σκοτούρες έχουν, σκέφτηκε. Κι απο αίμα, ούτε σταγόνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου