Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Πρωϊνή εξωσκόπιση!


Bonjour les enfants !

Ελπίζουμε να είστε καλά, να έχετε επιβιώσει των δελτίων ειδήσεων απο χτες βράδυ, να έχετε κοιμηθεί καλά και μακάρι να είστε ξύπνιοι την ώρα που θα ξεκινήσουμε την γνωστή μας βόλτα στον "αέρα" της πόλης , για να σας έχουμε συντροφιά.

Δεν ξέρω τί κάνει αυτή την ώρα το ΘΗΡΙΟ Α' και δεν είμαι σε θέση να πω ακριβώς τί κάνει και το ΘΗΡΙΟ Β' για να είμαι ειλικρινής...

Νιώθω σαν έκθεμα στην έκθεση Bodies ,αν και δε μοιάζω με κινέζα, αλλά πτώμα αν με πείς, θα χεις δίκιο.

Επ' ευκαιρίας να δηλώσω την αντίθεσή μου για την παραπάνω έκθεση, αλλα αυτό δεν είναι επί του παρόντος.

Α, ωραία! Στο τασάκι του γραφείου είναι αναμένα δυο τσιγάρα,ενα για μένα και ενα για τη φουκαριάρα τη μάνα μου, που ακόμα δεν μπορεί να χωνέψει πως το παιδί της ξεκίνησε το κάπνισμα στα 30 κάτι του...

Δεν πειράζει μάνα, δες το θετικά, ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσεις κάτι στη ζωή σου! Άλλωστε εκτός απο το κάπνισμα, έκανα και κάτι άλλο τα τελευταία χρόνια: έγινα αυτόματος πιλότος:-)

Όπως καταλαβαίνετε η χθεσινή μέρα ήταν δύσκολη και η σημερινή δεν προβλέπεται ευκολότερη...

Ας είναι όμως! Θα το διασκεδάσουμε έτσι κι αλλιώς!

Απάνω τους αδέλφια!

(Ανεμόμυλοι, ποιοί ανεμόμυλοι; Α, αυτοί οι ανεμόμυλοι!:-)

Τα λέμε σε λίγο απο...."αέρος"!

1 σχόλιο:

  1. κι εγώ το βιολί μου....
    πολύ πολύ καλημέρα σας!

    9ον
    Έγινε μέγας ’ρυμαγδός,
    έγινε μέγα θάμα
    κι ο κόκορας στο δήμαρχο
    το έφερε το γράμμα.

    «Αυτή η γη, ΜΑΚΙΤΑ μου,
    είναι για τις κοτούλες
    και για μικρά ορνιθόπουλα
    με νύχια και κουκούλες.

    Έξαρχος είμαι εξαρχής
    σε τούτο το κοτέτσι
    γι’ αυτό και με καλέσανε
    σ’ ένα ταψί γιουβέτσι!»

    Κι απάνω που φωνάζανε
    ένα σκυλί Κανέλη (!;)
    νάσου κι ένα μικρόφωνο
    με Mario Dionelli. (!!!)

    Όλο το πουλουδαριό
    τ’ ανάσκελα πάει κάτω
    και «κοκοκό» και «κοκοκό»
    τoν έχασαν τον πάτο.

    Ο κόκορας εσάστισε
    για μια φορά ακόμη
    και μεσ’ στο κέντρο εφορμά
    με δύναμη και τόλμη.

    Από τη μια λογάριασε:
    να χάσω το κοτέτσι;
    κι από την άλλη: οι κότες μου
    με τούτον κοκορέτσι!

    Πού να σκεφτεί ο έρημος
    ποιον να λογιάζει φίλο!
    Τότε από το δέντρο έπεσε
    κοκκινοπράσσο φύλλο!

    Σημάδι αυτό ανώτερο
    κι ως λοχαγός Corelli
    ο κόκορας συντάχθηκε
    στο λόχο Don Dionelli!

    Akolouthei i lysis!

    ΑπάντησηΔιαγραφή