Όταν τα γεμιστά φέρνουν την αλλαγή

Δημοσκόπηση

Η θερινή ώρα είναι γεγονός!

Θα μας πάρει καμιά εβδομάδα να τη συνηθίσουμε , άλλωστε ο χρόνος είναι σχετικός, περνάει ανάλογα με το πως περνάς και συ, ίσως γι' αυτό οι άνθρωποι έχουμε την τάση να τον φορτώνουμε με πολλά επίθετα όπως , πανδαμάντωρ, γιατρός, κριτής, αμείλικτος, χαμένος και άλλα τέτοια.

Ανοίγω την τηλεόραση για να χαζέψω λίγο τις πρωϊνές ενημερωτικές εκπομπές, νέες δημοσκοπήσεις, λέει, δείχνουν την δημοφιλία-σαν αρρώστια ακούγεται αυτό-του πρωθυπουργού πεσμένη, καθώς και την ψαλίδα να ανοίγει κι άλλο μεταξύ Ν.Δ - ΠΑΣΟΚ, υπέρ του δεύτερου.

Και μετά σου λένε πως οι Έλληνες δεν παρακολουθούμε τις εξελίξεις και δεν προσαρμόζομαστε στα νέα δεδομένα!

Μια βδομάδα μετά απο τη δήλωση του Άτλαντα της πολιτικής πως κουράστηκε κι αμέσως ο Έλληνας πήρε θέση στην δημοσκοπική κάλπη!

Ίσως είναι καλύτερα πάντως να μην εξαντλούμαστε, σαν λαός, στις δημοσκοπήσεις και στις κάλπες τους, θαρρείς πως οι κάλπες των δημοσκοπήσεων είναι τα νέα Ξύλινα Τείχη που θα σώσουν την πόλη κι οι δημοσκόποι οι σύγχρονες Πυθίες με τους διφορούμενους χρησμούς, που ο καθείς αντιλαμβάνεται όπως θέλει.

Η αγγελιοφόρος κάλπη " μιλάει" προς γνώση και συμμόρφωση του τάδε ή του δείνα, είναι η νέα κρυστάλλινη σφαίρα που θα κοιτάξει ο μάγος-δημοσκόπος για να μας πει τα μελλούμενα. Κι ολο κάτι βλέπει ν' αλλάζει...σαν του Μανωλιού τα ρούχα ενα πράγμα...

Η αλλαγή πάντως-ίσως μια απο τις πιο κακοποιημένες λέξεις στη χώρα μας-δεν θα βγεί απο καμιά κάλπη, αν δεν εξελίξουμε την αντίληψή μας σαν λαός και κατ' επέκταση την συνείδησή μας.

Να ξεκινά η αλλαγή απο κάτω προς τα πάνω κι απο μέσα προς τα έξω. Μερικές φορές απο μικρά, καθημερινά πράγματα και να πηγαίνει σε μεγαλύτερα.

Ούτε εύκολη είναι, ούτε γρήγορη, ούτε ανώδυνη. Και θέλει μεγάλη υπομονή, επιμονή και προσπάθεια. Και κρίση σωστή και τόλμη και φαντασία.

"Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία" έλεγε ο Κάλβος ...

Κάτι τέτοιο είπα κάποτε σ' ενα φίλο που αντιμετώπιζε προβλήματα στη δουλειά του και αφού του ανέπτυξα διάφορους τρόπους αντιμετώπισης και σενάρια, μου απάντησε τσαντισμένος:

" Πάρε τον Κάλβο σου και βάλ' τον εκεί που ξέρεις! Γιατί με δυο παιδιά κι ολα αυτά τα έξοδα να με πνίγουν, εμένα δεν θα με ταϊσει ο Κάλβος κι ο Σολωμός σου!"

Πήρα κι εγω τον Κάλβο μου και τον έβαλα "εκεί που ξέρω", στη βιβλιοθήκη δηλαδή και αναρωτήθηκα ποιός έχει δίκιο τελικά...

Αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα που δεν θα την κάνουμε τώρα, γιατί πρέπει να φτιάξω γεμιστά!

Κι έτσι η πολυπόθητη αλλαγή θα περιμένει τις επόμενες δημοσκοπήσεις, ενώ κάποιοι θα ζούν καλά, άλλοι καλύτερα και κάποιοι όπως να ναι....

Καλημέρα...:-)